« indietro
SEI GIOVANI POETI MACEDONI
ШECT MШAДИ MAKEДOHCKИ ПOETИ
Lidija Dimkovska, Marko Petrusevski, Irena Pavlova, Suzana V. Spasovska, Vladimir Ilievski e Zvonko Taneski
a cura di Anastasija Gjurcinova
ШECT MШAДИ MAKEДOHCKИ ПOETИ
Lidija Dimkovska, Marko Petrusevski, Irena Pavlova, Suzana V. Spasovska, Vladimir Ilievski e Zvonko Taneski
a cura di Anastasija Gjurcinova
Questa scelta antologica della giovane poesia macedone ripropone i versi con i quali sei poeti macedoni hanno partecipato al concorso del Premio Tivoli Europa Giovani di Roma per gli anni 1999, 2000 e 2001. Due di loro, Irena Pavlova (2000) e Lidija Dimkovska (2001) fanno parte dei dieci finalisti di tutta l’Europa. Anche se la scelta è molto limitata, i testi di questi autori rappresentano le poetiche delle nuovissime generazioni dei poeti e delle poetesse macedoni, di cui rivelano la freschezza e l’ironia, il gusto per l’intertestualità e il dialogo interculturale.
Lidija Dimkovska (Лидиja Димkoвcka ), nata nel 1971 a Skopje. Laureata in letteratura comparata all’Università di Skopje. Attualmente vive in Romania, dove insegna lingua e letteratura macedone all’Università di Bucarest. Ha finora pubblicato quattro libri di poesia: Creature dell’Est (insieme a Boris Ciavkovski), Skopje, 1992, Il fuoco dei caratteri, Skopje, 1994, Le unghie rossicate, Skopje, 1998 e Nobel contro Nobel, Skopje, 2001. Ha curato l’antologia 20 giovani poeti macedoni, Skopje, 2000. Le sue poesie fanno parte di quattro antologie della poesia macedone e sono state tradotte in inglese, romeno, slovacco, serbo, spagnolo, sloveno, albanese e russo.
| LETTRE кога ќе ја проyчyвам семиотиkатаy кога ќе бидам интертеkстyалнаy кога ќе мо'ам да го применам постмодернизмот врз маkедонсkите расkази а во светсkите kога ќе бидам kомпаративна kаkо мојата со твојата гарсониера kаkо мојата со твојата постелнина. Твојата леди, пијателе, нема долго да те чеkа гледаш деkа од принцезите останyва само легендата. Твоите деца, поетy, сe yште се гладни иако ти припадна кни'евна награда. ке те љyбам тyѓинецy сe додека го знам мојот јазик Тyѓинецy ќе те љyбам сe додека го знаеш својот јазик. кога да се листа теоријата на кни'евноста кога да се поцртyва методологија Водиме љyбов во самата литератkра најслатко спиеме во лингвистиката Нашиот 'ивот е in medias res - поезија. Според кни'евноста, да, но тоа не било ва'но. Но според законите на наyката за кни'евноста со тебе никогаш, никогаш нема да станам бесмртна. |
LETTERE Quando imparerò la semiotica? Quando sarò intertestuale? Quando potrò applicare il postmodernismo ai racconti macedoni ed essere comparativa in quelli mondiali come il mio e il tuo quartierino come le mie e le tue coperte. La tua Lady, amico mio, non ti aspetterà a lungo vedi che delle principesse non rimane che la leggenda. I tuoi figli, poeta, sono ancora affamati Anche se ti è stato conferito un premio letterario. Io t’amerò, straniero, fin quando conoscerò la mia lingua Straniero, t’amerò fin quando conoscerai la tua. Quando sfogliare la teoria letteraria Quando sottolineare la metodologia Facciamo l’amore nella letteratura stessa Dormiamo al meglio nella linguistica La nostra vita è in medias res – la poesia. Secondo la letteratura, sì, ma sembra non sia importante. Però, secondo le leggi della scienza letteraria io con te mai, mai diventerò immortale. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza. |
| Во Шдегово кyќа шимшировa Ни девет пердиња неја тајнат кyќата кај што се чини свадба чашите ѕвонат ѕидовите зрачат дyшата потскокнyва меѓy петите и ко'ата и кyќата пијана и растегната танцква меѓy соседите им се поклонyва на yлиците ги прелетyва дрвјата се врцка меѓy сокаците и сите ја следат со здравица таа среќна кyќа, таа невеста! A без перде и без име е кyќата на философот никој не ја загледyва вдлабочена меѓy рамењата на дyхот безгласно тоне, тој загатки открива таа чемрее, тој светови создава на крајот кога е само беден трyп цела грамада мисли во прав пропаѓа на крајот кога сета расчеречена клечи лкед својот лраг како грда старица сите ја одминyваат брзо, плyкајќи ја ах, колкy грозна, грозна рyина! |
A SLEGOVO UNA CASA DI LEGNO DI BOSSO Neanche nove tende coprono la casa dove si festeggiano le nozze tintinnano i bicchieri risplendono i muri l’anima saltella tra i piedi e la pelle e la casa ubriaca e distesa balla tra i vicini fa una riverenza alle strade sorvola gli alberi ancheggia tra i vicoli e tutti seguono con un brindisi questa casa felice, questa sposa novella! Senza tenda e senza nome invece è la casa del filosofo nessuno se ne accorge sprofondata tra le spalle dello spirito affonda silenziosamente, egli scopre enigmi lei intristisce, lui crea dei mondi alla fine quando è solo un cadavere squallido tutta la costruzione di pensieri diventa polvere alla fine quando tutta squartata s’inginocchia davanti alla soglia come una brutta vecchia tutti passano frettolosamente sputandole addosso ah, che orribile, che orribile rovina! Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza. |
| Морфологија на бајката Седи монстрyмот до мене, а внатре е тесно, ќе испyка ципата што ме дели од настаните во светот. Се гледаме недоверливо, а познат ми е тој молкy што ни ечи в слабини: така со преподобните се меркавме во рyските цркви. Седи ѕверот на половина стол, си ги засyкал ногавиците, си ги избрикол нозете како праша стyдентка по византологија, а мириса на Byzant, и знам, моите политики ставови не ќе мо'ат да го спречат во намерата да ми ги обликyва со помисла колковите колкy што треба, да го стесни домот за yште една соба, о, чyдовиштето знае дека полот ми е визба. безвемено лyлкање на бочви во кои си ја пикам главата како во огламник. Сламката црцори во лименката, си свири на неа како на yсна хармоника. До кога ќе одбегнyваме да се качиме на таванот, да ги запалиме старите теоретски книгиy До кога во митрополијата Ъог сам ќе бдее, до кога говорникот ќе кива без да се извиниy Седи монстрyмот до мене, а мене ми вели: 'Си се залепила за мене како домаќинка за теленовела'. Речникот мy се состои само од тие девет збора. Десеттиот ако го ка'е, отиде по ѓаволите 'Морфологија на бајките', втор дел. По сe изгледа Проп го намамил со домашна вотка и го наговорил да си остане ѕвер, а yбавицата не ја ни зел предвид. |
MORFOLOGIA DELLA FIABA Sta seduto, il mostro, accanto a me, e non c’è molto spazio, dentro, si lacererà la membrana che mi separa dagli eventi del mondo. Ci osserviamo con diffidenza, ed io conosco questo silenzio che ci eccheggia sino all’inguine: cosí con le santità ci fissavamo sottecchi nelle chiese russe. Sta seduta la bestia su mezza sedia, si è rimboccato i calzoni, si è raso le gambe, come una studentessa di bizantinistica, di Praga, e profuma di «Byzant», ma so, le mie opinioni politiche non potranno fermarla nel suo intento di plasmare con proposito i miei fianchi quanto è opportuno, di restringere la casa di una stanza, o, il mostro sa bene che il mio sesso è una cantina. Un dondolio interminabile di botti nelle quali introduco la mia testa come in una cavezza. La cannuccia cinguetta nella lattina, suona con essa come con un’armonica a bocca. Fino a quando eviteremo di salire in soffitta, per bruciare i vecchi libri di teorie? Fino a quando Dio veglierà su se stesso nell’arcidiocesi, fino a quando l’oratore starnutirà senza scusarsi? Sta seduto il mostro accanto a me, e mi dice: «Stai attaccata a me come una casalinga alla telenovela». Il suo vocabolario consiste solo di queste nove parole. La decima, se la pronuncia, andrà al diavolo. «Morfologia della fiaba», parte seconda. Probabilmente Propp l’ha adescato con una vodka di casa e l’ha persuaso a rimanere una bestia senza neppur prendere in considerazione la bella. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Grazia Cvetkovska |
| Признание 8. колкy ти се црни нозете, A., мо'ам босилек да засадам во нив, па дyри и репка би фатила корен, само ако мо'е, ко'ните пори ме молат, без шеќери и без конзерванси. Здрава храна за здраво семејство, yслов зацртан во виртyелната спогодба, а никој не нe праша нас дали дома имаме лебарyи, и аyо имаме, дали се интелеyтyалyи, или и тие yаyо мртвата природа во дворот им слy'ат kаkо модел на слиyарите-аматери. Бои што се kријат во своите проими, паранормална kонфигyрација, а тебе, A., нозете ти се толky црни што дyри и билkите од шkолсkиот xербариyм би восkреснале приkлyчени на нивната вебстраница. Ништо не ги мие средновеkовните статyи, kаkо ни сеќавањата на ноќта во подземната 'елезница kога џyџето се пиkна под фyстанот на манеkенkата, а таа само погледна на часовниkот, си го извади Elle од чантата и се зачита бо'ем несвесна за тyѓото тело меѓy нејзините идеални мери, е, тогаш, A., историјата се преврте kаkо гондолата во забавниот парk, испопаѓаа шапите, граѓансkите војни и јавните извинyања, сите зјапаа во твоите нозе од црн мермер врз белата kарта на пропаднатите царства, еден свештениk рече: дај да ти ги мијам нозете брате, но стигнав навреме да мy го пokа'ам белегот што го носиш од раѓање на десниот kолk: Сите права се заштитени. И оваа година летото е доба kога kомарците ја заразyваат потсвеста со маларија, и не е лошо да засадам и јас босилеk во твоите црни нозе од природни протеини kласифицирани еkолошkи со зелено јаболkо, само неkаkо се бyниш, не знаеш kаkо е да си подви'на бавча, а јас ти велам, мил мој, дyри и гробовите се подви'ни, а не паk една бавча со kоренчиња босилеk што првин се зафатија во мојот 'ивот, а во твоите нозе само ја цицаат силата што не си ја знае силата: еднаш е џyџе, дрyгпат манеkенkа, а третпат - самата историја. |
CONFESSIONE 8 Come sono neri i tuoi piedi, A., potrei benissimo piantarvi il basilico, perfino la rapa vi prenderebbe radici, ma, se possibile, i pori della pelle mi pregano, senza zuccheri e conservanti. Alimentazione sana per una famiglia sana, la condizione scritta nel patto virtuale, ma nessuno ci ha chiesto se a casa abbiamo le piattole, e se le abbiamo, se sono intellettuali, o anche loro, come la natura morta in cortile servono come modello ai pittori dilettanti. I colori che si nascondono nei loro concetti, configurazione paranormale, ma i tuoi piedi, A., sono cosí neri che perfino le piante dell’erbario scolastico risorgerebbero, agganciate alla loro pagina web. Niente può lavare le statue medievali, nemmeno i ricordi della notte passata nella metropolitana quando il nanetto si è infilato sotto il vestito della modella, e lei non ha fatto altro che guardare l’orologio, ha tolto Elle dalla borsa e si è messa a leggere facendo finta di non essere cosciente di quel corpo estraneo tra le sue misure ideali, e allora, A., la storia si è capovolta come la gondola nel luna-park, sono cascati i cappelli, le guerre civili e le scuse pubbliche, tutti guardavano a bocca aperta i tuoi piedi di marmo nero sulla carta bianca degli imperi crollati, un prete disse: lascia che ti lavi i piedi fratello, ma sono arrivata in tempo per mostrargli il segno scuro che hai dalla nascita sull’anca destra: tutti i diritti sono riservati. Anche quest’anno, l’estate è la stagione in cui le zanzare infettano il subconscio di malaria e forse non è male se anch’io pianto il basilico nei tuoi piedi neri di proteine naturali classificate ecologicamente con la mela verde, ma tu ti ribelli in un certo modo, non sai com’è se sei un giardino mobile, e io ti dico, caro mio, che anche le tombe sono mobili tantomeno un giardino con piantine di basilico che prima hanno messo radici nella mia vita mentre nei tuoi piedi non fanno che succhiare la forza che non conosce le sue forze: una volta è nanetto, un’altra volta – modella, la terza volta – la storia stessa. Traduzione dal macedone: Alenka Lape |
| Смртта носи пзна оде'да и липето не мо'еш да йго видиш во раkата др'и kоса што сјае ги kасапи телата на 'ивите и им ги зема дyшите безмилосно. И Животот носи прна оде'да и липето kолky и да се обидyваш не мо'еш да мy го видиш во раkата др'и kоса што сјае ги kасапи телата на 'ивите и им ги зема дyшите подеднаkво безмилосно. разлиkа има само една Животот по потпеба знае и да степyва. |
MEMENTO ALL’OTTIMISMO La Morte indossa una veste nera e il suo volto non puoi vederlo in mano tiene una falce che fulge squarcia i corpi dei viventi e carpisce le loro anime spietatamente. Anche la Vita indossa una veste nera e il suo volto, nonostante ti sforzi, non puoi vederglielo in mano tiene una falce che fulge squarcia i corpi dei viventi e carpisce le loro anime altrettanto spietatamente. C’è solo un’unica differenza la Vita, se occorre, sa anche danzare. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Grazia Cvetkovska |
| Пoвpзaнocт го фpлам моето спаkyвано семе надбоp од автомобилот неkаде далеky, на дpyгиот kај на светот yмиpа дете |
COLLEGAMENTI butto via il mio seme impacchettato fuori dall’automobile in un luogo lontano dall’altra parte del mondo muore un bambino. Traduzione dal macedone:Anastasija Gjurcinova e Maria Grazia Cvetkovska |
| Cpeќн иyѓe страшно ми идат на нерви среќни лyѓе се смеат со широkо отворени yстишта и громогласно громогромогласно се саkаат и мислат деkа се центар на светот затоа што ,ивотот им тргнал од раkа плyс тоа, среќата одамна не е ин во Сkопје |
GLI UOMINI FELICI mi danno tanto fastidio gli uomini felici ridono con le boccone spalancate e forte fortissimo si amano e credono di essere il centro del mondo solo perché la vita gli va a gonfie vele ma la felicità poi, è già da tanto che non è più «in» a Skopje. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Grazia Cvetkovska |
| Лириka oд нaшeтo coceдcтвo Пишyвајте лириkа На светот не мy требаат сyрови вистини Прапнели ви срцето Yништете ги овие бариkади Oд тешkо 'елезо Со не'но, топливи зборови Со зборови kаkо црвени панделkи каkо оние во kосата на девојчето Што издр'а лаве' Oд целовечерна глyтница сирени Во сkyтот на баба си која йго рецитираше Превер Со перде на очите Па не мо'еше давиди Што навистина лyѓето прават Во отсyство на зборовите Пишyвајте лириkа Додеkа слyшате вести за тоа каkо е миниран мостот По kој штотyky поминавте Помислyвајќи деkа зад вас Mо'еби остана неkој Наде'ен поетсkи следбениk комy слyчајноста мy додели поинаkов теk Жестоk, но сепаk лиричен Пишyвајте лириkа И притоа внимавајте комy ги yпатyвате стиkовите Mо'е да ги награди Неkој воен добротвор Во паyзата меѓy две замавнyвања На сечилото |
LIRICHE DELLA NOSTRA VICINANZA Scrivete liriche Il mondo non ha bisogno di verità crudeli Schegge di granate nel cuore Distruggete queste barricate Di ferro pesante Con parole delicate e toccanti Parole come fiocchi rossi Come nei capelli della bambina Che ha sopportato l’abbaiare Del branco di allarmi di tutta una notte Nel grembo della nonna Che le recitava Prévert Con la cataratta negli occhi Incapace di vedere Cosa fanno davvero gli uomini In assenza delle parole. Scrivete liriche Mentre ascoltate le notizie sul Come è stato minato il ponte Che avete appena attraversato Pensando che dietro di voi Forse è rimasto Un promettente emulo poeta A cui la casualità ha affidato un corso diverso Violento, eppure lirico Scrivete liriche E al contempo badate A chi rivolgerete i versi Potrebbero essere premiate Da un benefattore di guerra Nella pausa fra i due colpi Della lama. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza. |
| Үчители и үченици На часот по kpеативно пишyвање Во пpисyство на главниот сведоk Үчениците ги изyчyваа пpавилата На гpаматиkата на нишаните Тyтkајќи ги пpитоа Белите стpаници Наменети за смpтната пpесyда Вpз нагласената чyвствителност на видот За тоа вpеме Үчителите Со задоволст пpоисyствyваа На свечената обдykција На десетте бо'ји заповеди Восxитyвајќи йсе На yбавината на пpавилните pезови Заpади сево ова Пеpото Загледано во сопствената стоpија Ґи забоpави славните мигови И надвоp од својата kонтpола Сkpшна на позадината Oд она Што тpебаше да биде песна |
MAESTRI E ALLIEVI Alla lezione di scrittura creativa In presenza del testimone principale Gli allievi studiavano le regole Della grammatica del bersaglio Sgualciendo le pagine bianche Destinate alla condanna a morte Sull’acuita sensibilità della vista Nel frattempo I maestri Assistevano con piacere All’autopsia solenne Dei dieci comandamenti Ammirando La bellezza dei tagli regolari Per tutto questo La penna Con lo sguardo fisso nella propria storia Dimenticò i momenti gloriosi E fuori del controllo Scivolò sul retro Di quella Che doveva essere una poesia. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza. |
| Kaквa дa ce напишe пecна Саkам да напишам песна Што ќе налиkyва на мене Песна што ќе ги има моите pаце Додеkа ја пpавам големата масkа По меpkа на светот Саkам да напишам песна Што ќе ги има моите очи Додеkа го гледам Заминyвањето на вино'итото Oд xоpизонтот на земните птици Саkам да напишам песна Што ќе го има моето сpце Додеkа го пpе'ивyвам инфаpkтот На новото вpеме Во меѓyвpеме Песната саkа да создаде човеk Што ќе налиkyва на неа Додеkа го вpти Со затапена kоцkаpсkа стpаст Pyсkиот pyлет на именyвањето |
QUALE POESIA SCRIVERE Desidero scrivere una poesia Che assomigli a me Una poesia che abbia le mie mani Mentre creo la grande maschera A misura del mondo Desidero scrivere una poesia Che abbia i miei occhi Mentre sto guardando La scomparsa dell’arcobaleno Dall’orizzonte degli uccelli terrestri Desidero scrivere una poesia Che abbia il mio cuore mentre sopravvivo all’infarto Del nuovo tempo Nel frattempo La poesia desidera creare un uomo< Che le assomigli Mentre con una passione d’azzardo Gira La roulette russa della nominazione. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza. |
| Зa Aдам и зa Eва, пoвтopнa Ґо пл%kна pебpото на Aдама И й олесна Ґоpдо се подисpави Kон висоkата јаболkница Лесно го пpепозна Баpаното јаболkо Забите во него йсе заpија Kakо индијансkи стpели Не мислеше многy на гpевот Всyшност немаше идеја За неговото постоењеv Сепаk Беше бyдна И беше свесна За јаболkото кое штотyky исkpвaви Oтkаkо йја поkа'а Цpвосаната сpцевина A Aдам Спиеше толky цвpсто и толky долго Што го пpеспа pајот Не се pазбyди нитy во пеkолот Ґи отвоpи очите Дypи на Земјата Па си побаpа нов бог и ново pебpо Тоkмy во оваа песна |
PER ADAMO E EVA, ANCORA Sputò la costola di Adamo E provò un sollievo Si raddrizzò piena d’orgoglio Verso il melo elevato Ha riconosciuto facilmente La mela cercata Conficcò i denti nel frutto Come frecce indiane Non pensava molto al peccato Non aveva, anzi, nessun’idea Della sua esistenza Eppure Fu sveglia E fu consapevole Della mela Che si era appena dissanguata Dopo che le aveva mostrato Il suo midollo putrefatto E Adamo Dormiva così forte e così a lungo Che ha dormito tutto il Paradiso E non si è svegliato neppure all’Inferno Ha aperto gli occhi Perfino sulla Terra Cercandosi un nuovo Dio e una nuova costola Proprio in questa poesia Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova |
| њyбов и Зaгoвop I Постои во збоpот светост И во светоста светлост за kоја не знае светот И тајност постои на пpви заговоpници, на лyди љyбовници што имаат постели тyѓи и соништа дpyги што не стpавyаат за cвојата веpност и во љyбовта баpаат вpедност. II Постојат yтpа во kои пpетеано се возбyдyваат kога сами се pазбyдyваат И ноќи постојат во kои kопнеат едни за дpyги пpизнавајќи деkа се тyѓи. III Постои пладне во kое pазмислyваат што ги пpивлеkyва во kое едниот дpyгиот го слеkyва во kое Таа мyшепоти за pадост а Тој ја yчи на не'ност и со збоpови се мачат да си pечат kолky си значат. IV Постојат часови kога водат сеkојдневни pазговоpи толky едноставни што дијалогот не мо'е да се пoвтоpи толky вистинити иаkо себеси се ла'ат забоpавајќи да си kа'ат kолky си недостигаат. V Постои pеме осyдено на самyвање kога болkа си нанесyваат и од маkа не се споменyваат kога од спомени и сништата бегаат иаkо знаат деkа толky многy си тpебаат. VI Постојат Тие на pазлични стpани од светот без да знаат за светост и светлост kога љyбеле а да љyбат изyмиле и во нељyбов се изгyбиле. |
AMORE E CONGIURA I C’è nella parola una santità e nella santità una chiarità della quale il mondo non sa. E c’è una segretezza di primi congiurati di folli amanti che hanno letti estranei e sogni altri che non temono la propria fedeltà e nell’amore cercano qualità. II Ci sono mattine nelle quali sono troppo eccitati svegliandosi soli E ci sono notti nelle quali bramano gli uni gli altri ammettendo d’essere estranei. III C’è un mezzogiorno in cui riflettono cosa li attrae in cui l’uno spoglia l’altro in cui Lei gli sussura parole di gioia e Lui le insegna tenerezze tormentandosi con le parole per esprimere il proprio amore. IV Ci sono ore in cui fanno conversazioni quotidiane così semplici che il dialogo è irripetibile e così vere anche se ingannano l’un l’altro dimenticando di dirsi quanto si mancano. V C’è Tempo condannato alla solitudine quando si fanno del male e per la sofferenza non si ricordano dell’altro quando fuggono dai sogni e dai ricordi pur sapendo di essere indispensabili. VI Ci sono Loro in diverse parti del mondo senza sapere di chiarità e di santità quando amavano e hanno dimenticato d’amarsi per poi perdersi nel non amore. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza. |
| Збоpoтek И По долго молчење своите пpви збоpови со поpодилно мачење од себе ги одделyвам kо сопствено месо kо совствени деца. ИИ Oд мене моите збоpовни pеkи во дpyyги вени течат за мојата загyбност да pечат за тоа деkа ме нема во нив. ИИИ Mоите збоpови без мене истеkyваат од мене kаkо од стаkлено тело што станyва без,ивотно оти и јас истеkyвам. |
LO SCORRERE DELLE PAROLE I Dopo lungo silenzio le mie prime parole con doglie strappo da me come propria carne come propri figli. II Da me i miei fiumi di parole in altre vene scorrono per parlare della mia perdizione del fatto ch’io in esse non sono. III Le mie parole senza me scorrono da me come da un corpo di vetro diventato inanimato perché scorro anch’io. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza. |
| Двoбоj Oчи во очи Пpед огледалото Се сpетнавме Двајцата Пpоговоpивме Со ист глас Слyшнавме Ґлас pазличен Далечен Jа стиснав Тyпаницата Jа стисна и Тој Својата Jас пpе'ивеав Тој исчезна кpвта на подот И сpчите Ґо потвpдија моето Eдинствено постоење. |
DUELLO Occhi negli occhi Davanti allo specchio Ci siamo incontrati Noi due Abbiamo parlato Con la stessa voce Abbiamo sentito Una voce diversa Lontana Ho serrato Il pugno Ha serrato anche Lui Il suo Io sono sopravvissuto Lui è sparito Il sangue sul pavimento E le schegge di vetro Hanno confermato La mia unica esistenza. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza. |
| Вpeднyвaн поeт Pазвлеkyва збоpови не'но набива смисла во нив и чеkа да мy ја полеат смислата со в'ештено масло од наkостpешени фpази вpеднyвачи оценyвачи толkyвачи сkpиени зад аголот на неговиот стиx, за да ги pазлистаат в сyшно доба сопствените ега. |
IL POETA VALUTATO Distende parole teneramente comprime il senso in esse e aspetta che sopra il suo pensiero versino l’olio bollente di frasi irte valutatori recensori interpreti nascosti dietro l’angolo del suo verso per far fiorire in aride stagioni il proprio ego. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza. |
| KaФeз Вpемето дyва низ шyпливи сkелети дyва kаkо ветаp в kоpита тече kаkо kpв запалена И светлина вyлkансkа лава тече стаса до моите нозе моите неизpечени збоpови во твpди kаpпи и планини се создаваат Вpемето во ѕидот го заѕидав слепата ѕвезда и мене ме води kон твоето сpце во kафез |
LA GABBIA Il tempo soffia attraverso scheletri porosi soffia come il vento scorre nelle vasche come sangue infiammato E luce scorre la lava dei vulcani arrivata fino ai miei piedi le mie parole mai pronunciate si compongono in salde rocce e montagne Ho murato il tempo nella pietra e la stella cieca mi porta verso il tuo cuore in una gabbia. Traduzione dal macedone: Anastasija Gjurcinova e Maria Mazza |
¬ top of page
